دو پرتره از محمد باقر منشي زاده -فعال اجتماعي يزدي-.

شوربختانه از سوي يكي از دوستان باخبر شده ايم كه «آقاي محمد باقر منشي زاده» -فعال اجتماعي و نويسنده يزدي- در غروب جمعه 29 بهمن 1389 در تهران درگذشته اند. يادشان گرامي و روحشان شاد باد.

محمد باقر منشي زاده، فرزند «محمد حسين منشي زاده» -خوشنويس و بازرگان و نويسنده يزدي- است. وي در يزد به تحصيل پرداخت و در كودكي پدر خود را از دست داد. او سپس ليسانس حقوقي و روابط عمومي گرفت. او تا سال 1357 سرپرستي «روزنامه كيهان» را در يزد داشت و سال ها نيز مشاور حقوقي اداره فرهنگ بود.

از مهمترين خدمت هاي او سي سال همكاري و گردانندگي افتخاري «انجمن حمايت از زندانيان يزد» بود. وي گوشه اي از تلاش ها و پيروزي ها و همچنين نكته ها و راهكار هايي كه در اين راه به دست آورده را در كتاب خود نوشته است.

ايشان در زمينه آموزش و پرورش نيز داراي خدماتي ارزنده بوده اند. ساخت مدرسه «الهام منشي زاده» در يزد يكي از اين نيكو انديشي ها است؛ و همچنين خدمات فراوان آشكار و نهان ديگر ....

دنباله نوشته ...

كتاب سفرنامه منشي زاده نوشته محمد حسين منشي زاده و كتاب خاطرات و يادداشت هاي پراكنده نوشته محمد باقر منشي زاده.

محمد باقر منشي زاده در زمينه فرهنگي و كتاب نويسي و چاپ كتاب نيز خدماتي انجام داده است. او در سال 1371 كتاب «سفرنامه منشي زاده» را گردآوري و چاپ كرده است. اين كتاب دربردارنده خاطرات مسافرت هاي پدرش -شيخ محمد حسين منشي زاده- به «مكه معظمه»، «عتبات عاليات»، «هندوستان» و همچنين شهر هايي از ايران در سال هاي 1299، 1300 و 1311 ه.ش مي باشد. ايشان كتاب خود را نيز با نام «خاطرات و يادداشت هاي پراكنده» در سال 1381 چاپ كرده است. اين كتاب دربردارنده خاطراتي از يزد و يزديان قديم و نكته هايي تاريخي و آموزنده و همچنين دريافته ها و راهكار ها و تجربيات ايشان در انجمن حمايت از زندانيان يزد و امور حقوقي و قضايي مي باشد. در اين كتاب، نسخه اي از كتاب «تاريخ جعفري» -اولين كتاب تاريخ شهر يزد- كه به خط پدرشان مي باشد نيز چاپ شده است.

وي در بخشي از مقدمه كتاب خود نوشته است: "ساليان قبل، تابستاني به روستاي «ده بالا» رفته بودم. هنگام عبور در محله «زير باغ شاه»، ديدم بالاي در باغي، قطعه سنگي نصب شده كه روي آن حك شده بود «بگذاريم و بگذريم». در صدد تحقيق برآمدم و دريافتم اين باغ، ملكي و متعلق به شخصي به نام مرحوم «صادق سفينه» بوده كه آن را وقف «آموزش و پرورش» نموده است." .... "«بگذاريم» و «بگذريم». ماهيت زندگاني از زمان تولد تا مرگ، همين دو كلمه است و بس؛ و بقيه خواب است و خيال."

هرچند محمد باقر منشي زاده درگذشته است، اما خدمات، بنا ها و كتاب هايي از خود بر جاي گذاشته است كه به يادگار خواهد ماند و نام ايشان را زنده نگه خواهد داشت.