عكسي رنگي شده از ميدان و تكيه امير چقماق و ورودي بازار حاجي قنبر در سال 1295 ه.ش و در ميانه جنگ جهاني اول. حاج خليفه علي رهبر درست در همين سال و در همين بازار، در سن 35 سالگي كارگاه و مغازه خود را افتتاح مي كند. Sir Percy Molesworth Sykes
پيش گفتار
در آستانه يكصدمين سالگرد تاسيس «بنگاه شيريني سازي حاجي خليفه علي رهبر و شركا»، چندي پيش مديران فرهنگي اين بنگاه اقدام به انتشار 15 قطعه عكس ارزشمند و تاريخي از گنجينه اسناد اين بنگاه تاريخي و خاطره ساز كردند كه در دو نوشتار معرفي و بازنمايي مي گردد.
نمايشگاه حقيقي و دايمي برخي از اين عكس ها به همراه موزه اي كوچك كه رو به گسترش است در «مغازه مركزي» اين بنگاه در «ميدان اميرچقماق» بر پا است.
نمايشگاه مجازي اين عكس ها به همراه معرفي مصور محصولات اين بنگاه و قيمت بروز آن ها را هم مي توانيد خودتان بر روي گوشي هاي هوشمندتان بر پا كنيد. جهت دريافت اين برنامه براي گوشي هاي android به اينجا و براي گوشي هاي ios به آنجا سر بزنيد.
هنر شيريني سازي در يزد
هنر شيريني سازي يزد مانند ديگر هنر هايمان، ريشه در تاريخ و فرهنگ اين ديار دارد. تواريخ يزد در هنگام برشمردن آباد سازي هاي «امير جلال الدين چقماق» در پيرامون «ميدان امير چقماق»، در كنار ساخت مسجد، كاروانسرا، حمام، مصنعه و خانقاه به ساخت قناد خانه هم اشاره دارند.
«احمد كاتب» در «تاريخ جديد يزد» چنين نوشته است: " ... {امير جلال الدين} در ميان كاروانسرا و خانقاه، قناد خانه راست كرده و درگاه رفيع {بر آن} نهاده و صفه ها. {وي در قناد خانه} كارخانه قنادي ساخته و حوضي وسيع در ميان قناد خانه راست كرده كه «آب خير آباد» در آن جاري است. در سال ثلثين و ثمان مائه (820 ه.ق / 796 ه.ش) كاروانسرا و قناد خانه و خانقاه اتمام يافت." (1)
همين متن كوتاه نشان دهنده قدمت و اهميت و پيشرفتگي اين هنر و صنعت در يزد در 600 سال پيش است. گويي از همان 600 سال پيش تا امروز بهترين قنادي جهان در همين ميدان است و بهترين شيريني هاي جهان در همان جا توليد مي شود.
امروزه كمتر هنري در اين ديار است كه تنها به اسم يك نفر پيوند خورده باشد. اما پيوند هنر شيريني سازي سنتي يزد با نام «حاجي خليفه» ناگسستني است.
«حاج خليفه علي رهبر» كه «حاجي خليفه» هم خوانده مي شود كسي بوده كه با نبوغ سرشار، پشتكار، درستكاري و ابتكار اين هنر را اعتلا بخشيده و آن را تكميل كرده است. او و شركايش اين هنر را صنعتي و بروز كردند و اين فرهنگ و هنر شيريني پزي را زنده و پويا از باستان به اين زمان آوردند. خوشبختانه با وجود همه سختي ها اين بنگاه در مرز يكصد سالگي همچنان به خوبي و در اوج گردانده مي شود. دنباله نوشته ... |